Black Summer 2: helderder dan ooit

Ik zou de zombies na tien jaar beu moeten zijn De levende doden , maar dat ben ik niet, en met goede reden!

Het merendeel van de zombiemedia waar dat vandaan komt De levende doden ‘De uitgebreide schaduw is baanbrekend geweest. Anna en de Apocalyps . is bijvoorbeeld een musical over volwassen worden. Eén snee van de doden is een ontroerende en grappige blik op wat er achter de schermen op een filmset gebeurt. Trein naar Busan draagt ​​bij aan de claustrofobie van de zombie-apocalyps doordat de overlevenden nergens heen kunnen vluchten. In tegenstelling tot de serie waarop het is gebaseerd, Z Natie heeft ruimte gecreëerd door een echt gevoel voor humor te hebben.

Overzicht

Dus wat maakt Zwarte zomer de serie om deze zomer te bingewatchen ? Zoals degenen die erin zitten De levende doden , de menselijke karakters in Zwarte zomer zijn capabel en op zichzelf dodelijk. in tegenstelling tot De levende doden Maar de zombies komen binnen Zwarte zomer blijven de gevaarlijkste bedreiging. In Zwarte zomer Er is geen toevluchtsoord voor de overlevenden. Zelfs in de veiligste omstandigheden zal er op een gegeven moment iets misgaan, waardoor de serie de koning wordt koningin van de zombiewereld!

Zombieën

De zombies binnen Zwarte zomer zijn anders dan alle andere. Op dezelfde manier als de zombies 28 dagen later zijn geen trage poppen met papieren schedels, de zombies erin Zwarte zomer zijn mensen die verwilderd zijn geworden. De zombies binnen Zwarte zomer zijn geen valstrikken of ergernissen; het zijn jagers die je niet besluipen. In plaats daarvan komen de zombies binnen Zwarte zomer storm het scherm op en profiteer van de grote doeken die zijn geschilderd door regisseurs John Hyams en Abram Cox, evenals cinematografen Yaron Levy en Spiro Grant, door achter in het frame in beeld te stormen en honderd meter of meer vóór de personages te rennen uiteindelijk op hen schieten of voor hen vluchten.

Tweede seizoen

Zwarte zomer is terug, en het zit nog steeds vol met bloedstollende, kale ondode terreur, net zoals het gruwelijke, adrenaline-gevulde eerste seizoen. Zwarte zomer heeft zombietelevisie woest fris gehouden in een tijdperk waarin De levende doden gaat onstabiel door zijn tiende seizoen. Het is een no-nonsense, meeslepende angst- en angstervaring. Minimalistisch zonder in te boeten aan visuele aantrekkingskracht. Zowel in zijn woede als in zijn stilte is het ontzagwekkend.

Filmtechnieken

Zwarte zomer ‘s behendige techniek, die een mini-sode-structuur van kleine hapjes combineert met enkele van de meest actievolle lange opnames in de branche, dompelt je onder in een gekke en meedogenloze wereld die te maken heeft met de vroege stadia van een zombiepandemie. En deze zombies zijn sierlijk en angstaanjagend. Ze zijn drievoudig sterk en gaan vaak achter mensen aan die niet zo goed zijn in portretten. Deze zijn gewelddadig en worden nooit oud, en het is niet ongebruikelijk in de show dat je een personage als mens leert kennen en ze vervolgens ziet als een razende griezel die het leven van hun voormalige vrienden tot een ellende maakt in een bizarre reïncarnatie.

Waarom je ernaar moet kijken

Voor het grootste deel zou het publiek ondergewaardeerd moeten zijn Zwarte zomer omdat de meest fantastische manier om het te zien is via de ogen van iemand die het nog nooit eerder heeft gezien. Dat gezegd hebbende, is het een schande dat het zo begraven is geraakt in het intimiderend uitgebreide repertoire van Netflix dat seizoen 2 nadert, en veel mensen hebben er nog nooit van gehoord. Als je van zombie-horrorfilms houdt, is dit een must-see. Zelfs als je alleen maar van gestroomlijnde, krachtige verhalen houdt, is dit een zeer goed gemaakte saga die verschillende slimme vertelmiddelen gebruikt om je bewustzijn van de scherpe brutaliteit van het verhaal te vergroten.

Locatie en perceel

Zwarte zomer Seizoen 2 lijkt verder weg te zijn vanwege verschillende problemen, waaronder het weer. Het weer van seizoen 2 is bitter koud. Iedereen is doorweekt of bibbert van de sneeuw. Zelfs als de overlevenden langzamer zijn, kunnen de meeste zombies zich bij ijskoude temperaturen nog steeds met een razendsnelle snelheid voortbewegen. Mensen kunnen nog steeds in een mum van tijd in zombies veranderen, en de enige manier om ze tegen te houden is door ze in het hoofd te schieten.

Deze keer is het verhaal aanzienlijk donkerder en grimmiger. Terwijl het verhaal veel subgroepen en facties onthult, gaat Black Summer seizoen 2 verder met het afbreken van het thema dat mensen de echte monsters zijn. Niemand vertrouwt iemand, en als mensen iemand beginnen te vertrouwen, lopen de zaken uit de hand. Mensen vermoorden elkaar vanwege goederen die door een onbekend vliegtuig zijn gedropt. De daling van het aanbod lijkt nuttig, maar zorgt er wel voor dat individuen ter plaatse met elkaar in gevecht gaan.

De dodelijke slachtoffers zijn ongelooflijk willekeurig, en het feit dat iedereen op elk moment kan sterven spreekt veel volgers aan. Het verhaal is echter zo meedogenloos dat je de interesse in de personages verliest. Er zijn niet veel memorabele personages. Hoewel het opwindend is om te zien hoe een onvoorspelbaar plot zich ontvouwt, ontroeren de meeste dodelijke slachtoffers ons alleen in een angstige, in plaats van emotionele, zin. Er zijn niet veel personages die je niet mist als ze eenmaal zijn overleden.

Laatste gedachten

Kortom, het tweede seizoen van Zwarte zomer is superieur aan de eerste. Het is niet perfect omdat veel mensen problemen zullen hebben met het verhaal. Er zijn echter veel dingen uit seizoen 2 waar kijkers van zullen genieten en die ze opnieuw willen bekijken. Laten we hopen dat Netflix, met twee belangrijke cliffhangers in de finale, besluit te verlengen Zwarte zomer voor een derde seizoen.

Deel: