Hoe de Fandom Perkamentus verkeerd begrijpt
FilmsPop cultuur Albus Percival Wulfric Brian Perkamentus is verreweg een van de meest iconische personages uit de fictie. Het personage dat we in de zeven Potter-boeken zien, verschilt aanzienlijk van de Perkamentus wiens achtergrondverhaal we later leren (plus, Fantastic Beasts werpt meer licht op zijn geschiedenis). Zeker wel, hij was erg gebrekkig in zijn jeugd , maar hij veranderde. Maar wat mij verbijstert, is dat mensen denken dat Perkamentus wilde dat Harry zou sterven.
Het is nogal vreemd dat mensen die religieus de boeken hebben verslonden, dit lijken te denken. Maar nogmaals, het is niet zo dat de Harry Potter-fandom sowieso bekend staat om zijn lange aandachtsspanne, amirite?
Lees ook: Is Credence echt Aurelius Perkamentus?
De fout in het plan
Het vierde boek, Vuurbeker, maakt duidelijk dat Perkamentus wist dat Harry niet zou sterven. Het boek beschrijft dat Perkamentus een glimp van overwinning in zijn ogen heeft als hij hoort dat Voldemort Harry's bloed gebruikte om zichzelf te herrijzen. De Duistere Heer bond zijn voortbestaan vast aan de bescherming die door Harry's aderen stroomde dankzij Lily's offer. Met deze kennis in zijn handen beraamt het verschrompelde schoolhoofd een plan om de vernietiging van Voldemort te verzekeren.
Harry zou nooit door Voldemort kunnen worden gedood als gevolg van Lily's bloedbescherming die door hun beide aderen stroomt. Zijn Gruzielement-zelf zou echter worden vernietigd als gevolg van het feit dat Harry zijn dood van harte zou omarmen.
Het plan van Perkamentus zorgt ervoor dat Harry, door de dood te begroeten als een oude vriend, doet wat Lily jaren geleden deed. Hij die de dood omarmt om degenen van wie hij houdt te redden, zorgt er effectief voor dat iedereen in het kasteel ongevoelig is voor Voldemorts duistere magie.
De onvermijdelijkheid van de dood en het feit dat er veel ergere dingen zijn, is een consistent thema in de boeken. Perkamentus' lust naar macht tijdens zijn jeugd, gevolgd door zijn familiale tragedies, leerde hem een zeer belangrijke les. Dat hij nooit echt met macht te vertrouwen was. Misschien wijdde hij daarom zijn leven aan het onderwijzen van jonge studenten dan om Minister van Toverkunst te worden.
Deel: