Wat ooit als wilde overdrijving werd beschouwd, is tegenwoordig een groeiende zorg voor de veiligheid van toekomstige generaties. Klimaatverandering is het resultaat van jarenlange verwaarlozing van vervuiling en de no-morele snelle expansie van de wereldeconomie. Het bewijs neemt snel toe dat er maatregelen in gang moeten worden gezet om klimaatverandering tegen te gaan, terwijl de schade nog niet helemaal onomkeerbaar is.
Gegevens hebben aangetoond dat de oppervlaktetemperatuur van de planeet de afgelopen 100 jaar met een hele graad Celsius is gestegen. Dit is ongetwijfeld het resultaat van een eeuw vervuiling die de industrie heeft achtergelaten. Nadere analyse toonde aan dat er later in de 21e eeuw nog eens 10% temperatuurstijging optrad. Door een stijging van de mondiale temperatuur steeg ook de gemiddelde zeespiegel met een alarmerende 200%, zoals blijkt uit een dataset van 2006-2018.
De toename van de oceaanspiegels leidde tot verstoringen in weerpatronen, wat resulteerde in stormen buiten het seizoen, orkanen en oceaanstromingen die naarmate de tijd vordert steeds vaker verschijnen. Deze feiten schetsen een afschuwelijk beeld van de toekomst van de mensheid, een waar de planeet zo zwaar beschadigd is dat ze onbewoonbaar is geworden.
Inhoudsopgave
Er zijn door de jaren heen verschillende pogingen gedaan om de klimaatverandering tegen te gaan, ook uit het VK. Sommige pogingen hebben de weg vrijgemaakt voor geweldige initiatieven die goed werk doen, terwijl andere tot niet-bestaan zijn vergaan door gebrek aan regels en actie.
De eerste klimaatveranderingswet die door de naties van de wereld werd aangenomen, werd voorgesteld en aanvaard tijdens de First Earth Summit, ook bekend als de wetenschappelijke VN-conferentie. De top werd gehouden in Stockholm, Zweden van 5 tot 16 juni 1972 en werd bijgewoond door vertegenwoordigers van alle naties op aarde. De top besprak de groeiende bezorgdheid over veranderingen in het milieu veroorzaakt door onverantwoordelijke constructie, de vernietiging van groen land en het in gevaar brengen van wilde dieren.
Er werden principes voorgesteld voor het behoud en de verbetering van de menselijke omgeving, gevolgd door het opstellen van een actieplan met de belangrijkste elementen waaraan elk land binnen een bepaalde termijn zou moeten voldoen. Deze Verklaring was de eerste keer in de geschiedenis van de mensheid die de aandacht vestigde op de toenemende urgentie van preventie van klimaatverandering.
Een andere belangrijke stap op weg naar de aanpak van klimaatverandering was het Kyoto-protocol, aangenomen in 1997. Het Kyoto-protocol gedetailleerd de huidige toestand van het milieu en wees op belangrijke veranderingen die elk land zou moeten maken om een genezingsproces op gang te brengen. Net als de Verklaring die werd aanvaard tijdens de First Earth Summit, drong het Kyoto-protocol aan op het verlagen van de CO2-emissieniveaus wereldwijd en het creëren van wetten die grotere bedrijven die vervuilen zouden sanctioneren.
Helaas werd het protocol pas in 2005 afgedwongen vanwege een lange lijst met wijzigingen die door verschillende landen waren ingediend. Als zodanig kreeg het document harde kritiek en werd het uiteindelijk weggegooid.
Het Kyoto-protocol bleef bestaan in de vorm van het klimaatakkoord van Parijs. Op een vergelijkbare manier drong het klimaatakkoord van Parijs aan op onmiddellijke actie op het gebied van klimaatverandering van leden van de VN. En nogmaals, zeer vergelijkbaar met het Kyoto-protocol, kreeg het kritiek vanwege het gebrek aan prikkels en sancties voor het niet naleven. Het akkoord slaagde er niet in populariteit te behouden bij VN-leden door geen speciale afdeling te installeren om de huidige doelen van het land te controleren en te evalueren of iedereen meedeed. Een beroemd voorbeeld van hoe het document volledig faalde, is dat Brazilië beloofde de CO2-uitstoot met 2% per jaar te verminderen , vanaf 2040, waardoor het hele proces volkomen zinloos is.
Jaren later vond de Conferentie van Partijen bij het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering (COP26) plaats als de feitelijke organisatie om klimaatverandering te bestrijden. De Summit vindt dit jaar plaats in Glasgow van 31 oktober tot 12 november 2021.
Het Verenigd Koninkrijk werd geselecteerd als kandidaat voor het hosten van de COP op de Top van vorig jaar. Het besluit werd met instemming ontvangen van andere landen. Het VK is al lange tijd een voorstander van actie op het gebied van klimaatverandering en gaat zelfs zo ver dat het belooft zijn uitstoot tegen 2050 tot nul te verlagen. Ondanks een onrustige politieke achtergrond is het land erin geslaagd de emissieniveaus tussen 1990 en 2018 gedeeltelijk met 44% te verlagen , ondanks dat de economie met 75% groeit.
Echter, de UK's klimaatverandering de strijd is niet zo goed verlopen als de eerste plannen hadden gehoopt. Ondanks dat het VK erin slaagde de emissieniveaus te verlagen, moest het zich terugtrekken uit het naleven van enkele van zijn klimaatgerelateerde langetermijndoelen. Toen de Brexit plaatsvond, vreesden veel milieuanalisten dat het onvermogen van het VK om deel te nemen aan het emissiehandelssysteem van de EU een negatieve invloed zou hebben op de mondiale betrekkingen. Het is nog steeds onzeker of het handelssysteem niet-EU-landen in de toekomst zal toestaan om deel te nemen.
Ondanks dat het VK achterloopt bij de uitvoering van zijn actieplan voor klimaatverandering, heeft het een volledige lijst gepubliceerd van 200 veranderingen die moeten worden doorgevoerd om de langetermijndoelen te halen.
Hoewel het VK veel stappen heeft gezet om een strijdplan voor klimaatverandering op te stellen, is het een gemeenschapsproject op wereldschaal - iedereen moet zijn best doen om het milieu te beschermen. Een van de belangrijkste problemen bij het terughouden van wereldwijde initiatieven om maatregelen tegen klimaatverandering te nemen, is puur politiek. Veel overheidsinstanties twijfelen of ze hun infrastructuur en bedrijfstak willen veranderen omdat ze vrezen dat hun economie zou kunnen destabiliseren.
Uit gegevens blijkt echter dat de meest milieubewuste landen ter wereld die zijn met een bloeiende, uitstekende economie, waardoor er een verband wordt gelegd met succes en beleid inzake klimaatverandering. Veranderingen ten goede aanbrengen, destabiliseert de economie niet. Veranderingen op de lange termijn bieden in feite nieuwe kansen voor interne inkomsten die alle initiële investeringen en kosten terugverdienen.
Niemand vraagt de wereld om een verenigde utopie te worden die de hele dag stuknummers zingt. Het enige dat nodig is, is een beetje meer milieubewustzijn en een beetje opoffering om de vervuilingsniveaus te verminderen.
Gegevens tonen een alarmerende toename van de vervuilingsniveaus over de hele linie, waarbij de temperaturen elk jaar hoger worden. De waarheid is dat de schade die al aan de planeet is aangericht, onomkeerbaar is. Verdere schade kan echter worden voorkomen als nationale leiders het initiatief nemen om belangrijke veranderingen door te voeren. Er is tenslotte maar één planeet, de aarde, en het duurt maar zo lang voordat we een kritiek punt bereiken waarop er geen weg meer terug is.
Deel: