Wrath of Man: wat is er zo spannend aan de film?

Guy Ritchie's film, Toorn van de mens met Jason Statham in de hoofdrol. Een wraakthriller vermomd als overvalthriller: een hartige delicatesse in een lekkernij, zoals een in spek gewikkelde worst. De film, toorn van de mens is in wezen een remake van de Franse film Cash Truck (Le Convoyeur) uit 2004, en de cast bestaat uit een dromerig assortiment van consistent boeiende karakters. Eddy Marsan , Holt McCallany, Andy Garca, Jeffrey Donovan) met een paar afwijkende toevoegingen (Josh Hartnett, Ral Castillo, cabaretier Rob Delaney), een waardevolle Scott Eastwood en, ja, zelfs een beetje Post Malone.

Maar het is duidelijk dat Ritchie en Statham de namen zijn die er het meest toe doen. Ze hebben de compatibele branie die de film de moeite van het bekijken waard maakt. Ritchie's stijl is vaak verwikkeld in het ontwapenende grofgebekte plezier van vleeshoofdige humor. Statham is als een menselijke afvalpers, die er bij B-films op aandringt om alleen de meest essentiële delen te beperken. Wanneer je de twee combineert, krijg je een snelle, gespierde en misschien wel het allerbelangrijkste: een samenhangende beweging. En je krijgt een Ritchie-film waarin hij wordt gekoppeld aan die zeldzame acteur die er baat bij heeft om liever minder dan meer te praten. Nog beter, Toorn van de mens begrijpt dat het de voorkeur verdient om iedereen aan het woord te laten.

Plot van de film: Wrath of Man

Deze specifieke film gaat helemaal over Statham, die een personage speelt genaamd Patrick Hill, maar beter bekend staat als “H”. Hij neemt een nieuwe functie aan bij het in Los Angeles gevestigde Fortico, een tussenpersoonbedrijf dat gespecialiseerd is in het overbrengen van zwaarbeveiligde goederen. Deze goederen omvatten grote hoeveelheden uit beveiligde kluizen en voorraad van marihuanaapotheken. Met andere woorden, een duidelijk doelwit voor een overval en daar heb je je overvalfilm. Maar het is Statham, nietwaar? Als beroemdheid gaan eenvoudige overvallen veel verder dan zijn salarisniveau; Dit wetende, bouwt de film een ​​achterstand van redenen op.

Lees ook: Word Party Seizoen 5: Kleine Dieren zijn terug te streamen op Netflix!

Daarnaast werkt het ook snel en, indien nodig, met de meest brutale zorg. De eerste daad van Toorn van de mens is zeer bevredigend omdat het ons een lange rondleiding biedt langs fake-outs (verrassing: H. is niet wie hij zegt dat hij is) en gewelddadige redenen, de aanloop naar wat de film tot een substantiële, bloedstollende prestatie van vergelding maakt .

Voor alle spannende wraak die dat met zich meebrengt Toorn van de mens belooft, ondanks alle echte spanning van de actie en acteurs, de intrigerende omslachtige structuur en het vlijmscherpe gebruik van een achtergrondverhaal dat zijn hand niet overspeelt, Toorn van de mens – zo genoemd met een goede reden – is nooit beter dan wanneer je Stathams karakter opbouwt, hem spieren en lippen een weg laat banen door een uiteenzetting die bijna niet hardop hoeft te worden gezegd.

Cast van de film: Wrath of Man

Eén blik op Statham in deze film, zoals in de meeste van zijn films, maakt de onthullingen dat hij een gescheiden vrouw is met een donkere achtergrond op humoristische wijze overbodig. Net als het idee dat hij ooit gewoon een andere persoon op het werk zou zijn. Een film als deze, met Statham al zo ver in zijn carrière, kan alleen slagen als de pretentie wordt weggenomen. Ritchie nagelt dit gedeelte. Het krijgt zelfs een handvol wijze mannen aan de kant van Statham. Je kunt niet toestaan ​​dat iemand die met Statham voor de rechter moet verschijnen, denkt dat hij te veel aandacht van hem kan trekken, dus elke acteur met de juiste vaardigheden doet dat in Toorn van de mens oordeelkundig wordt gebruikt. Andy Garcia is nauwelijks zichtbaar; hij doemt daardoor groter op.

Lees ook: Hoops seizoen 2 is geannuleerd op Netflix!

Holt McCallany, een andere acteur die ik overal in zou zien, heeft meer schermtijd, maar wordt gepresenteerd als meer een slimme siernoot: hij is de man die de juiste vragen stelt, de persoon die zich veel kan verbergen onder die onwaarschijnlijk kersen, collegiale façade hij hanteert zo meesterlijk programma's als Mindhunter.

Wat is er zo bijzonder aan de film?

Het zijn de andere dingen, de dingen die zich van Statham afwenden en richting Donovan en Eastwood gaan, die lang niet zo goed werken, want, nou ja, wat maakt het uit? Het is niet onnodig; het verdient gewoon niet zoveel van alle vooraf geplande onzin die de film anders aan zijn held geeft. Je kunt niet van Statham gaan die door sombere gangen ploetert die bedreigender zijn dan een schaduw, halverwege de film een ​​koelbloedige moordpartij plegen, naar een stel niet zo enge tegenstanders die plannen formuleren, hun ding doen en uiteindelijk de tegenstander worden. Dat is waarschijnlijk alles wat er is. Statham presteert beter dan alle anderen. Dat is juist. Dus, wat is het nut van de lange omweg? Het geeft de boel een beetje energie en leidt de aandacht af van de pulp.

Recensie van de film

Niettemin zijn de prestaties van Ritchie in Toorn van de mens is lovenswaardig. Na Aladdin, een esthetische mislukking omdat we Ritchie niet hebben laten gaan, hoe grappig het ook is dat de wereld werkelijk gezegend werd door een Disney-film geregisseerd door Guy Ritchie Ik maakte me niet echt zorgen, maar de teleurstelling was welverdiend. Toorn van de mens is hier een uitstekend tegengif voor.

Lees ook: Hoe u met een beperkt budget een tandheelkundige marketingcampagne start

Er loopt een humoristische rode draad door alles, een grote spanning tussen de procedure en wat het beste is om te overleven. Verrassend genoeg levert de procedure, zelfs die van Disney, je nergens op. De film lijkt dit concept tot in de kern te hebben opgeslokt en de chronologische draad van het verhaal uit de juiste volgorde te hebben gescheurd met hoofdstukonderbrekingen en maanden- of wekenlange flitsen vooruit en terug, alsof hij wil beweren dat de schoonste weg naar het centrum van de film er één is. gevormd rond zijn held. Dat de film hapert als hij van deze insteek afwijkt, is alleen maar een bevestiging van het concept.

Conclusie

Het veert terug als het landt: een bevredigende, maar voorspelbare vuurwapenshow om de zaken af ​​te ronden, een aantal grote verraadpartijen, een vleugje paniekerige heldendaden van Josh Hartnett , en uiteindelijk een oogverblindend sarcastische, hatelijke moordscène tot op het punt van kleinzieligheid. Dat zijn de belangrijke dingen. Statham is altijd vermakelijk om naar te kijken. Het bevindt zich echter in de laatste reeksen van Toorn van de mens dat deze specifieke film zijn geld verdient.

Deel: